11 yıl..oturduğu sandalye batar mı insana?11 yıl bir sabahta somurtmadan kalksa insan, şööyle gülümseyerek bir gerinse, bir kahve ısmarlasa kendine..Tabii bunun için saati 20-25 dk önceye kurmak lazım.Ayy!! Allah muhafaza.Ben illa evden çıkmaya son 15 dk kala uyanacağım, illa!Yüzüne su çarp, saçına tel tokayı sokuştur, ışık hızı kızı giydir(ziraa genelde uyur kendisi,evirip çevirmek yeterli), pantolonunu geçir.haydeeee oldu da bitti.!Filmlerden dizilerden hep imrenmişimdir böyle sabah kahvaltıları yapıp gazete okuyanlara.Duşunu alıp saçını bile fönleyip hatta sakince evden çıkanlara.Sahi var mı böyle insanlar?Ay varsa ben onlara ne derinden bir MAŞALLAH çekiyorum bir bilseniz..Çünkü tüm bu sayılanları yapmak için benim 06.00 gibi kalkmış olmam lazım.Ki ben 60 saniyede bile derin bir uyku çekebilen bir insanımdır.Ne kadar o göz kapalı dursa o kadar kardır benim için.
Ya nereden nereye geldim?Konumuz uyku mu?İçim dışım uyku olmuş.Oturduğu sandalye batar mı insana diyordum.Haaa ama şöyle her ay hesabıma 4.000-5000 falan yok yok 3.500 de olurr yatsa o sandalye var ya pammık olur pammık!!Tamam maddiyat önemli.Ama burada konu maddiyat değil ruh meselesi.Benim ruhum masa başında 08.30-18.000 çalışacak bir insan ruhu değil kardeşim ya!Şimdi biliyorum insan der ki 11 yıldır buna isyan ediyorsun da be kadın neden hep aynı koltuktasın?Güzel soru!!BRAVO! :) cevap veriyorum : E hayat şartları diyeceğim ama klasik olacak..ama öyle..Tutulduk kaldık.Aman kira, aman çocuk tu eğitimiydi derken ''yaa kardeşim ben işimi yapıcam, eğlenerek para kazanıcam hadi eywallah!!'' deyip ceketi alıp çıkamadım.İmkanım varken de bunu düşünebilecek kadar deli değildim o ayrı..
Şimdi benim gibi düşünenler çoğunlukta biliyorum.Hadi parmaklar havaya!Çalışan anneler, ıvır zıvır düşkünü anneler..NERDESİNİZ?
Kariyer düşkünü olmayan, hayata daha fazla vakit ayırmak isteyen,, sevdiğim şeylerle uğraşarak para kazanayım ne olur diye kıvranıp duran insanların başını çektiğim için , jeton geçte olsa düşüyor. bende.Ama çook yol var daha.Belki 1 belki 2 sene bilemiyorum.sevdiğiniz işi yapmak için evden başlayın derim ben, biraz birikim yapın, riskleri değerlendirip hadi deyip açın kepenkleri.Haa ben bunları derken bir gaz tıkır tıkır yazıyorum ama gerçekleşme aşamasında çomak sokar mıyım kendi fikrime bende bilmiyorum.Dedim ya ilk başta ben..Maymun iştahlının biriyim.Kaçış yolları arar, hayat gailesine kapılır, tamam bu sefer üstüne gidicem derken pısıp kalanlardanım çoğu zaman.Jetonun köşesi takılınca beynimde sağa sola haydi buyur burdan yak oluyor!Yahu çabalasana deyip kendimi itekleyenlerdenim.Hadi 11 yılın hepsini saymazsak son 4 yıldır böyle gidip geliyor.Tek olduğumu düşünmüyorum, yanılmıyorum değil mi?
Biraz felsefi bir paragraf başlangıcı olacak ama HİÇ BİR ŞEY İÇİN GEÇ DEĞİLDİR!HAYAT GÜZELDİR!HAYATI ZEHİR ETME!ANI YAŞA..DÜN DÜNDÜR BUGÜN BUGÜNDÜR GİBİ LAFLARA inamaya başladım ben.Yoo yoo..yaşlandığımdan değil.30 olamadım daha yahu(acaba önümüzde ki aralıkta da aynı kelimeleri şen şakrak edecek misin kadın!)
O yüzden daha bir sıkı sarılır oldum inandığım şeylere.Çok örneğini gördüm.Şu ünlü ceketi alıp çıkan çok insan aynı tatta ama hoplayıp zıplayarak gidiyor yolunda.Bende o ceylan grubuna katılsam.Seke seke geçsem çaydan?
Dedim ya.Kariyer şööyle olsun böyle olsun, kartvizitim tavana vursun gibi bir hırsım olmadı hiç bir zaman.Haa işimin en iyilerinden biriyim o ayrı..Şu an ki tek mücadelem kızım için en iyisi.Gerisi hikaye.İşimi geliştirme çabası elbet var bu masaya oturunca, sonuçta hakikaten yoğun bir iş yapıyorum..Ama alttan alttan ruhuma ait birşeyler de uğraşmak, oralarda gezinmek..geleceği ona göre kurmak için çalışıyorum.
BOŞ MU?? BENCE DEĞİL...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder